BEING MYSELF

ജനിച്ച് വീണന്നു മുതൽ നിനക്കെന്നെയ് എനിക്ക് നിന്നെയ്ം അറിയാം. അന്ന് മുതൽ ഒരുമിച്ചായിരുന്നു കളിച്ചതും ചിരിച്ചതും ആഘോഷിച്ചതും എല്ലാം. ഇടക്കെന്നെങ്കിലും വിട്ടുനിൽക്കേണ്ടിവരുമ്പോൾ രണ്ടുപേരും  ദുഃഖിച്ചിരിന്നു. പക്ഷെ കൂടിവന്നാൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ആഴ്ച്ച അതിനുള്ളിൽ നീ ഓടിവരുമായിരുന്നു എന്റടുത്തേക്ക്തന്നെ. എന്നെ വിട്ടുനിന്നപ്പോഴുണ്ടായ കഥകളും കാര്യങ്ങളും വിശേഷങ്ങളും പങ്കുവെക്കാൻ ഒരിക്കലും മറന്നിരുന്നില്ല നീ. പക്ഷെ, ഇപ്പോ നിനക്ക് പുതിയ കുറെ ആൾക്കാരായ് കഥകളായ്  ഓർമകളായ്  ആഘോഷങ്ങളായ്. എല്ലാം പുതിയത്. എന്നാലും, നീ  എന്നെ ഓർക്കാറേയില്ലേ  ?    ഇങ്ങനെയൊരു  കത്ത് നീ പ്രതീക്ഷിച്ചുകാണില്ല എന്നെനിക്കറിയാം. നിന്‍റെ പുതിയ ജീവിതത്തിലേക്ക് കടന്നുകയറാൻ ഞാൻ ശ്രമിക്കുന്നില്ല പക്ഷെ ഒരിക്കലെങ്കിലും നിന്നെ ഒന്നുകൂടെ കാണാൻ തോന്നിയതോണ്ട് എഴുതിയതാണ്. അവളോട് പറയാറുണ്ടോ നീ എന്നെക്കുറിച്ച്? നമ്മൾ ഒന്നിച്ച്  കളിച്ച കളികളും കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെയും പറ്റി? നീ മറന്നോ അതൊക്കെ ? ഒരുമിച്ച് കളിച്ചു നടന്നപ്പോ എപ്പോഴോ നിന്‍റെ വീട്ടുക്കാർക് തോന്നി നിന്‍റെ ജീവിതത്തിൽ ഒരു വളർച്ചയുണ്ടാവില്ല ...

Look at her! So high she swings, How sweet she sings. She swings so high And you watch it with a sigh. Longing for those days of past Which left you very fast. Did that pass you in a hurry? Do you really worry? Admired those rides, Those steps that led you to heights As in the slides And despised those downward flight. Do you really think you were right? No! Don't lie with a sigh, Don't wail for that makes you fail. Those childhood delights Helped you alight, But you didn't want to. Always wished to grow And now you know How good Were those days of childhood Up above the world so high You reached to long to lie Amongst the stones on grounds. Unknown, undisturbed, and unhounded. Aug 25, 2016

        ഗുൽമോഹർ പൂക്കൾ പന്തലണിയിച്ച ആ കലാലയ കവാടത്തിനു മുൻപിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ അവൾ 25 കൊല്ലം മുൻപ് വിരിഞ്ഞ  ഗുൽമോഹറിന്‍റെ  നിറവും പ്രൌഡിയും ഓർത്തുപോയ്. ഒന്നിനും ഒരു മാറ്റവുമില്ല. യൗവ്വനത്തിന്‍റെ തുടിപ്പിന്നും ആ പൂക്കളിൽ കാണാമായിരുന്നു. അവളുടെ മുൻപിൽ തലയുയർത്തി പിടിച്ചു നിൽക്കുന്ന കെട്ടിടത്തിനൊരു തണലായിട്ടെന്നും ആ മരം അവിടെയുണ്ടായിരുന്നു, ഇന്നും അതവിടെ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. വെറുമൊരു കെട്ടിടമല്ല ഇത് , ഈ കവാടത്തിനപ്പുറത്തെ ജീവിതം ആസ്വദിച്ചിട്ടുള്ളവരുടെ ജീവന്‍റെ ഒരംശമാണീ കെട്ടിടം. ജീവിതത്തിന്‍റെ ചെറുതും വലുതുമായ പടികൾ കയറുമ്പോളെല്ലാം തണൽ നൽകിയതിനും, ഒഴിവുനേരങ്ങളിൽ ഓർത്തെടുത്ത് മന്ദഹസിക്കാൻ കുറെയേറെ ഓർമ്മകൾ സമ്മാനിച്ചതിനും ഇവിടെനിന്നു പടിചിറങ്ങിയവരെന്നും കടപ്പെട്ടിരിക്കും ഈ കെട്ടിടത്തിനോട്.         അവൾ നടന്നടുത്തു , മുഖത്തൊരു  വേവലാതിയുണ്ട്.  എന്തൊക്കെയോ  ആലോചിച്ചിട്ടുള്ള ആശങ്കകളും ചോദ്യങ്ങളും അവളുടെ മനസ്സിൽ കടന്നുകൂടിയിട്ടുണ്ട്. ആ ചിന്തകളിൽ നിന്നവൾ മോചിതയായത്  പരിചിതമായൊരു ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് - ഒരു കൂട്ടം വിദ്യാർത്ഥികളുടെ ശബ്ദ...